Zijn werkplek heeft een mooi uitzicht over de gehele werkplaats. In alle rust overziet hij het geheel, niet omdat het moet maar omdat het een fijn wijds uitzicht is. ’Een interviewtje met mij? Nee dat lijkt me niet nodig. Ik heb niet zoveel te vertellen, ik doe gewoon mijn werk. Laat de andere mannen maar vertellen.’ Een exactere karikature konden we niet van hem schetsen. Je zou hem bijna over het hoofd zien, maar als we al babbelend de foto galerie op zijn telefoon doornemen, vind je daar toch heel wat mooie vakwerkjes waar Theo zijn steentje aan heeft bijgedragen.

Tussen de foto’s van zijn 6 kleinkinderen, de wandelingen met zijn maatjes Esta en Bella (2 prachtige jachthonden), de tripjes naar Zeeland en ook naar verdere oorden zoals Normandie (waar hij prachtig over kan vertellen) en de bloemenzee in zijn voortuin, vind je kunstwerken zoals een Geitebok van 12 meter hoog van Corten staal, een enorm groot edelhert en bijvoorbeeld de Tango van Fons Schobbers.

We vragen nog eens naar zijn werk, maar in no time hebben we het weer over zijn ‘andere’ leven. Hij doet zijn werk graag maar, eerlijk is eerlijk, deze opa geniet nog meer van het buitenleven op zijn heerlijke stekje en liefst met alle kleinkids en de hondjes erbij. Uren wandelen met de honden of hij trekt zijn TREK ProCaliber (MTB) uit de schuur en pakt hier en daar een mooi singletrackje mee.

Theo was een boerenzoon, zijn vader had een melkvee bedrijf. Daar leerde hij de liefde voor het buitenleven en ontwikkelde hij ook het technische inzicht en de passie voor sleutelen. Hij bewerkte het land voor een bevriende boer. Op zo’n enorme maïs kneuzer zitten zou ook nog wel eens wat voor hem zijn. Doe je je werk graag? ‘Ja natuurlijk! Ik doe alles wat er voor me wordt klaargelegd. Soms is het makkelijk, meestal is het een uitdaging. Theo is die geduldige, rustige vakman die ieder bedrijf moet hebben. Veel ervaring, enorm inzicht, relaxte werk vibe.’ Zijn motto: Komt wel goed. Hij zegt er nog net geen schatje achteraan.

Wat is jouw specialisatie? Die heb ik niet. Ons hele team dat zijn allemaal vakmannen. Tim, Tjeu, Alex, stuk voor stuk presteren ze goed. Iedereen maakt wel eens een fout maar daar is niks mis mee denk ik dan. Daar leer je van. Als we weer doorvragen om er toch iets meer verhaal uit te peuteren heft hij met een dikke glimlach zijn handen in de lucht: ‘Dit is wat het is. Het wordt niet mooier dan dit. Ik ben een simpele mens, ik hou van simpel. Er is geen glamour aan mij te ontdekken. En dat vind ik fijn zo.’

Dat vinden wij ook Theo, je bent een heel gaaf mens, zonder poespas en met karakter.
Theo is al 13 jaar onderdeel van team Smolenaers, nog een jaartje en dan is hij 64. Dan zal hij waarschijnlijk afscheid nemen van zijn leven als Lasser, maar stil gaat hij zeker niet zitten. We konden nog uren doorkletsen, maar Theo gaat weer aan het werk. Op dit moment is hij bezig met een ontzettend gave (al zeggen we het zelf) showroom trap voor een collega ondernemer hier in de buurt. De handschoenen gaan aan en de laskap op. Dankjewel Theo, dankjewel